Het jaar verschiet van kleur, verschraalt van zinnen
het licht vernauwt zich gaandeweg de tijd
de ijspret naakt, de warmte trekt naar binnen
nu dienen snert en stamppot toebereid.

het daagt al steeds iets later in het oosten
zo lengt mijn schaduw op de koude grond
ik zal mij bij de haard met wijn vertroosten
al weet ik: droge kou is best gezond.

dit sober tijdsgewricht wil moeilijk wennen
al gaat de vorst niet zelden fraai gekleed
ik zal zijn korte heerschappij erkennen
maar winterslaap was meer aan mij besteed.