skip to Main Content

De Dampkring

Sigarengenootschap De Dampkring – het idee ervoor bekroop mij reeds in 2001. Uiteindelijk zag De Dampkring het licht op Aswoensdag 2006.

Opzet: eens per maand – de eerste woensdag van de maand (aswoensdag) – met een aantal gelijkgestemde lieden samenkomen om met een sigaar en een drankje te mijmeren en de zaken des levens te bespreken.

De Dampkring kent geen leden. Vrijblijvend is het niet, een verplichting evenmin. Afhankelijk van lust en beschikbaarheid schuiven maandelijks mannen en vrouwen van velerlei achtergrond en leeftijd aan.

Bij ons geen stickers met vermaledijde teksten op onze sigarendozen en -kistjes. Onze etiketten vermelden teksten als ‘Tabak, daar steek je nog eens iets van op!’, ‘Uw arts of apotheker rookt wellicht ook’ en ‘Een sigaar kan ook branden van verlangen’.

In 2011 rolden we ter gelegenheid van ons eerste lustrum onze eigen sigaren: de AS (Almelose sigaar). Op Aswoensdag 2016 beleefden wij ons tienjarig jubileum. Dat hebben we gevierd met champagne, een driegangendiner en een verhandeling van Jan Jaap van Weering over etiquette in het algemeen en die inzake het sigaren roken in het bijzonder.

Voor onze elfde verjaardag schreef ik onzijn, een elfregelig gedicht:

Hoewel dat in geen schenklokaal meer mag
ontsteken wij geregeld een sigaar.
Het blijft een waar genoegen die te roken.

We doen dat als genootschap nu elf jaar
en eens per maand, slechts zelden onderbroken.
Het Hookhoes biedt ons hiertoe onderdak.

Er wordt dan menig onderwerp besproken
en ondertussen geurt alom tabak;
we delen ernst en luim, een traan en lach.

Voor ons geen eerste woensdag zonder as,
met jullie hef ik daarop graag het glas!

Op Aswoensdag 2020 dichtte ik voor onze 14e verjaardag uiteraard een sonnet:

Genotzucht zit diep in onze natuur.
Men wijst ons echter vaak op de gevaren
van roken, ook al is het van sigaren.
Ab Klink reeds maakte ons het leven zuur.

Akkoord, het is niet een gezondheidskuur
maar een sigaar ontspant, brengt tot bedaren,
sigarenrook kan zelfs de lucht weer klaren,
dus graag ontsteken wij daarvoor het vuur.

Hoewel ik zeker aan ons welzijn hecht
het risico van een vervroegde dood snap
wordt ons steeds vaker ons plezier ontzegd.

Aan rookverboden hebben wij geen boodschap:
sigaren dienen in hun as gelegd.
Lang leve ons bijzondere genootschap!

 

Enfin, blijmoedig en met rechte rug gaan we voorwaarts.

Back To Top