Houten duiven spelen winter in het uitgeleefde bos.
Holle uren trekken sporen in het donkergroene mos.
Laatste zichtbaar blijk van leven kwijnt in het gebroken licht.
De natuur lijkt nu nog enkel tot haar regelmaat verplicht.

Onder blad en bast is vaak de kiem voor leven al gezaaid.
Elke knop is een belofte. Storm heeft dor hout uitgezwaaid.
Wat vergaat valt vruchteloos ten prooi aan de vergetelheid.
Regens zullen het verteren. Al wat dood is heeft geen tijd.