De inval komt dan toch nog onverwacht:
6 juni – operatie Overlord.
Bij laagtij en de eerste schemer wordt
veel man en materieel aan land gebracht

op stranden met vertrouwd aandoende namen
als Juno, Utah, Omaha, Sword, Gold.
Nu wordt een armageddon uitgerold
en komen de geallieerden samen.

Hen wacht een vuurvijandelijk onthaal,
snel woedt een welhaast uitzichtloze strijd;
hier raken landen duizend zonen kwijt,
slaat nietsontziend geweld het landschap kaal.

Wij weten hoe de aanval is verlopen:
op volle sterkte en in overtal
slaat men een bres in de Atlantikwall
en ligt de weg naar de bevrijding open.

’t Zijn feiten. Achter het vitrineglas
zie ik de foto’s, sta nog steeds versteld
dat men in staat is tot zo veel geweld
vanwege andermans geloof of ras.

Soms lijkt het kwaad voor even weg te ebben
maar oorlog is helaas van alle tijd.
Dat men elkaar verjaagt, vervolgt, bestrijdt,
daarmee kun je als mens geen vrede hebben.